اولین جشنواره فرهنگی هنری حیدر بابای شهریار در بستان آباد برگزار می‌شود
اولین جشنواره فرهنگی هنری حیدر بابای شهریار در بستان آباد برگزار می‌شود

تبریز- پایگاه خبری بامدادفردا- اولین جشنواره فرهنگی هنری حیدر بابای شهریار با حضور مدیران استانی، پژوهشگران، هنرمندان و اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه روز جمعه ۱۷ تیرماه در روستای خشکناب بستان آباد برگزار می‌شود.

نصیر قمصری مدیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بستان آباد در جمع خبرنگاران گفت: این جشنواره در راستای تکریم و بزرگداشت استاد شهریار ( محمدحسین بهجت تبریزی ) به همراه تجلیل از برگزیدگان آثار هنری برگزار می شود.

وی ادامه داد: در این جشنواره اعضای انجمن های ادبی شعر، خوشنویسی ، نقاشی، عکاسی، موسیقی و نمایش استان حضور داشته و همزمان از برگزیدگان رشته های نقاشی ، شعر، خوشنویسی و طراحی پوستر تجلیل می شود.

قمصری با اشاره به حضور هنرمندان موسیقی در این جشنواره اظهارداشت: هنرمندانی همچون ودوود موذن زاده و جعفر احمدی به عنوان هنرمندان عرصه موسیقی در این جشنواره به اجرای برنامه می پردازند.

وی در ادامه از استاد ابوالفضل علیمحمدی و دکتر صمد رحمانی خیاوی به عنوان سخنرانان علمی جشنواره نام برد که در مورد ابعاد شخصیتی استاد شهریار صحبت می کنند.

اولین جشنواره فرهنگی هنری حیدر بابای شهریار روز جمعه ۱۷ تیرماه ساعت ۱۰ صبح در روستای خشکناب برگزار می شود.

شهریار در ۱۱ دی ماه سال ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز متولد شد. دوران کودکی را – به علت شیوع بیماری در شهر – در روستای اجدادی‌اش خشگناب واقع در شهرستان بستان‌آباد سپری کرد. پدرش «میرآقا بهجت خشگنابی» و به روایتی «سید اسمعیل موسوی» نام داشت که در تبریز وکیل بود.

پس از پایان دوره سیکل (راهنمایی) در تبریز، در سال ۱۳۰۰ از تبریز رهسپار تهران شد و تحصیلش را در مدرسهٔ دارالفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در رشتهٔ پزشکی ادامه داد.

اولین کتاب شعر شهریار به کوشش ابوالقاسم شیوا در سال ۱۳۰۸ منتشر شد.

شهریار در جوانی در تهران با بزرگان هنر و ادب از جمله ابوالحسن صبا، محمدتقی بهار و عارف قزوینی در سال‌های بعد نیز با نیما یوشیج، هوشنگ ابتهاج، کریم امیری فیروزکوهی و برخی دیگر از هنرمندان دوستی و همنشینی داشت.

در سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۰ اثر مشهور خود، حیدربابایه سلام را می‌سراید.

شهریار پس از انقلاب ۱۳۵۷ شعرهایی در مدح نظام جمهوری اسلامی ایران سرود.

وی در روزهای آخر عمر، به دلیل بیماری، در بیمارستان مهر تهران بستری شد و پس از مرگ در ۲۷ شهریور ۱۳۶۷، بنا به وصیت خود در مقبرةالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.