تبریز- بامدادفردا- هفدهمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تبریز، روز گذشته در حالی گشایش یافت که طبق معمول بسیاری از رویدادهای فرهنگی، برخی علامتسوالها، در روند برگزاری مراسم افتتاحیه، چشمگیر بود.
به گزارش بامدادفردا به نقل از فارس ، مراسمهایی نظیر افتتاح و رونمایی، سالها است که به یکی از قراردادهای نانوشته برنامههای فرهنگی و اجتماعی تبدیل شدهاست. چنین مراسمهایی، عمدتاً با دو هدف اصلی اجرا میشود: یکی رسمیتبخشیدن به برنامه و دیگری، همراه ساختن مردم و جذب مشارکت عمومی. اما بیتعارف، سالها است که مراسمهای افتتاحییه، در شهر و کشور ما، به بساطی برای منتگذاشتن سر مردم تبدیل شده است.
نیاز به توضیح نیست که اشاره این یادداشت، سخنرانی چهرههای صاحبکسوتی نظیر نماینده ولیفقیه در استان و سایر مسئولان همشان نیست. از این بزرگان که بگذریم، به تریبونهای سرسامآور افرادی می رسیم که بیمحابا، مردم را موظف به شنیدن حرفهای خود میدانند.
مهمترین و بیشترین وقت برنامههای افتتاحیه و رونمایی و امثالهم، صرف این دسته از تریبونها میشود. واقعیت این است که مدیران اجرایی ما بسیار تریبونزده هستند و دوست دارند از هر فرصتی برای خطابه و وعظ و نصیحت مردم، بهره بگیرند. حال اینکه مسئول باید، در چنین فرصتهایی، با لحن مودب و متواضعانه، به ارائه گزارش بپردازد؛ نه اینکه وارد مسائل جامعهشناسی و روانشناسی و … شود. همین امر باعث شده اشتباهات لپی و سهلهای گفتاری، بخش ثابت سخنرانیهای مسئولان ما باشد.
نمونه این آسیبها، در مراسم گشایش هفدهمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تبریز خودش را نشان داد. استاندار آذربایجانشرقی در این مراسم، مدعی شد که در این استان، یک روزنامه سراسری نداریم! حال اینکه تبریز، دارای چندین روزنامه سراسری است.
نخستین سخنران این نمایشگاه نیز، فردی پشت تریبون رفت که عمدهشهرت خود را مرهون وجهه سرمایهگذاری و اقتصادیاش است، نه مسائل مرتبط با کتاب و مطبوعات.
چندین و چند سخنران، یکی و پس از دیگری، پشت تریبون قرار میگرفتند، بیآنکه یک نماینده از بخش مطبوعات و رسانه، فرصتی چند دقیقهای برای طرح مشکلات کمرشکن مطبوعات استان در حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشد. همین موضوع، ثابت می کند که بر خلاف ادعاهای مطرحشده، نمایشگاه مطبوعات، صرفاً بک بخش ویترینی و تشریفاتی برای نمایشگاه کتاب است، و جنبه اصلی و ماهوی ندارد.
در همین روز اول برگزاری نمایشگاه، آنچه در نمایشگاه کتاب به چشم میزد، سایه سنگین فستفودها و تُرشیفروشیها در محوطه نمایشگاه، و حجم سوداگری کتابهای کمکدرسی در داخل سالنها است!
در شرایطی که مشکلات حوزه نشر در هر دو بخش کتاب و مطبوعات، بسیار پیچیده و سنگین شده، نمایشگاه کتاب را با این اوصاف باید، نمایشگاه غصهها و دردهای اهالی اندیشه و قلم خواند.
- منبع خبر : فارس