مرگ خاموش در دل کوه‌ها و دشت‌ها

به گزارش پایگاه خبری بامدادفردا،به نقل از جارچی آذربایجان؛ آذربایجان شرقی با طبیعتی چشم‌نواز و کوهستانی، خانه‌ای است برای بسیاری از روستاهایی که هنوز برای دستیابی به زیرساخت‌های استاندارد جاده‌ای و حمل‌ونقل، باید مسیر دشواری را طی کنند. اما در این مسیر، زندگی مردم در خطر است و داستان‌های غم‌انگیزی از مشکلات جاده‌های روستایی این استان شنیده می‌شود که به فراموشی سپرده شده‌اند.

مشکلات جاده‌های روستایی؛ ایمنی، سلامت و اقتصاد در خطر

در بسیاری از نقاط آذربایجان شرقی، جاده‌های روستایی هنوز در وضعیت بسیار نامناسبی قرار دارند. بارش‌های سنگین باران یا برف، می‌توانند جاده‌ها را تبدیل به دامی خطرناک کنند. در چنین شرایطی، اهالی روستاهای مختلف، برای انجام امور روزمره خود، مجبور به تردد در این مسیرهای پرخطر هستند.

یافته‌های پژوهش‌ها نشان می‌دهند که بیش از ۵۰ درصد از تصادفات رانندگی در آذربایجان شرقی، مربوط به جاده‌های روستایی است. این در حالی است که این جاده‌ها اغلب فاقد علائم هشداردهنده، گاردریل‌های ایمنی و حتی پوشش مناسب آسفالت هستند. بسیاری از مسیرهای روستایی، پس از بارش‌های سنگین، به‌طور کامل مسدود می‌شوند و اهالی مجبورند برای ساعت‌ها منتظر برف‌روبی یا بازگشایی جاده بمانند.

وقتی جاده‌ها، زندگی‌ها را تهدید می‌کنند

برای درک بهتر مشکلات جاده‌های روستایی، به سراغ برخی از اهالی روستاهای آسیب‌دیده می‌رویم تا از زبان آنها شنیده و ببینیم که چه مشکلاتی دارند.

علی بابایی از اهالی روستای دونگاه شهرستان ورزقان است. او در این‌باره می‌گوید: جاده‌های روستای ما اصلاً قابل استفاده نیست. در فصل بارندگی و برف، حتی ماشین‌های شاسی‌بلند هم نمی‌توانند از این جاده‌ها عبور کنند. سال گذشته یکی از اهالی برای دریافت درمان اضطراری به بیمارستان نیاز داشت، ولی به‌دلیل بسته شدن جاده، نتوانست به موقع برسد و جانش را از دست داد. هر سال که فصل سرما می‌رسد، ترس از بسته شدن جاده‌ها بر دل‌مان می‌افتد.

او ادامه می‌دهد: حتی برای رفتن به بازار و خرید ضروریات زندگی، باید در معرض خطرات جاده‌ای باشیم. دولت باید هر چه زودتر به فکر راه‌حل‌هایی برای ایمن‌سازی این جاده‌ها باشد. این زندگی در خطر، دیگر قابل تحمل نیست.

زهرا یوسفی از ساکنان یکی از روستاهای صعب العبور شهرستان چاراویماق، به‌طور مشابه از مشکلات جاده‌های روستایی سخن می‌گوید: ما سال‌هاست که در این روستا زندگی می‌کنیم و هیچ وقت راهی برای ارتباط با دنیای بیرون به راحتی نداشتیم. در فصل زمستان، جاده‌ها به‌طور کامل مسدود می‌شوند و تا زمانی که راه‌ها باز شود، ممکن است ساعت‌ها در خانه حبس شویم. این مشکلات باعث شده است که حتی برخی از اهالی روستا، برای جابجایی نیازهای اولیه‌شان مجبور به استفاده از وسایل غیرایمن و خطرناک شوند.

زهرا با تأکید می‌گوید: من خودم در مسیر بازگشت به خانه، در جاده‌های یخ‌زده ماشینم را از دست داده‌ام. این شرایط غیرقابل تحمل است.

حسن جلالی از روستای خرم‌آباد در شهرستان اهر، با اشاره به مشکلات اقتصادی و ایمنی، می‌گوید: بیشتر اهالی روستا کشاورز هستند و برای تأمین معاش باید به بازارهای نزدیکتر دسترسی داشته باشند. اما جاده‌های ما به قدری خراب هستند که حتی در روزهای عادی هم مشکل داریم. در روزهای بارانی و برفی، رفت‌وآمد به طور کلی متوقف می‌شود و این به اقتصاد روستا آسیب می‌زند.

او با اشاره به مشکلات بهداشتی می‌گوید: در صورتی که یکی از اهالی بیمار شود، دسترسی به خدمات درمانی به یک چالش جدی تبدیل می‌شود. این وضعیت به‌ویژه در فصول سرد، به شدت خطرناک است.

 دلایل اصلی مشکلات جاده‌های روستایی

اگرچه مشکلات جاده‌های روستایی آذربایجان شرقی به‌وضوح برای اهالی محسوس است، اما دلایل اصلی این وضعیت به‌طور کامل ناشناخته نیستند. مهم‌ترین مشکلات جاده‌های روستایی این استان شامل موارد زیر است…

کمبود بودجه و منابع: بسیاری از جاده‌های روستایی در این استان هنوز به دلیل کمبود منابع مالی و بودجه، از تعمیرات و بازسازی‌های ضروری بی‌بهره هستند. بدون توجه به این زیرساخت‌های حیاتی، جاده‌ها به راحتی از شرایط استاندارد خارج می‌شوند.

عدم اولویت در برنامه‌ریزی‌ها: جاده‌های روستایی در اولویت‌های پایین‌تری نسبت به جاده‌های شهری قرار دارند، در نتیجه، از توجه کمتری برخوردار می‌شوند. این عدم اولویت، وضعیت جاده‌ها را به‌ویژه در مناطق دورافتاده، به حالت بحرانی می‌رساند.

فرسودگی و ناتوانی در نگهداری: بسیاری از جاده‌های روستایی از همان ابتدا با طراحی و ساخت ناکافی مواجه بوده‌اند و اکنون با فرسودگی و نبود امکانات برای تعمیر و نگهداری روبه‌رو هستند.

 پیشنهادات برای بهبود وضعیت جاده‌های روستایی

تخصیص بودجه کافی برای بازسازی و تعمیر جاده‌ها: دولت باید بودجه بیشتری به مناطق روستایی اختصاص دهد تا جاده‌ها با استانداردهای لازم ساخته و نگهداری شوند.

ایجاد برنامه‌های نگهداری دوره‌ای و مستمر: جاده‌ها باید به‌طور مستمر تحت تعمیر و نگهداری قرار گیرند تا در فصول بارانی و برفی، مشکلات کمتری ایجاد شود.

افزایش نظارت و اولویت‌بندی در تخصیص منابع: باید جاده‌های روستایی به عنوان یک اولویت در طرح‌های توسعه‌ای کشور و استان قرار گیرند تا شرایط زندگی اهالی بهبود یابد.

مشکلات جاده‌های روستایی آذربایجان شرقی، تنها یک بحران زیربنایی نیست؛ این مسئله‌ای حیاتی است که به جان و زندگی اهالی روستاها مربوط می‌شود. در حالی که دولت و مسئولان باید در این زمینه اقداماتی سریع و مؤثر انجام دهند، نیاز به تغییرات بنیادی در برنامه‌ریزی‌ها و تخصیص منابع برای بهبود وضعیت جاده‌های روستایی این استان بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.