به نام یلدا به کام لایک اینستاگرام

به گزارش پایگاه خبری بامداد فردا، معصومه درخشان: آتلیه‌هایی در شبکه اجتماعی اینستاگرام با انواع تِم‌های یلدایی سرخ و سبز مشتریان را مجاب می‌کنند در کنار سفره یلدا قاب عکس آنها دلبری کند.

لباس‌هایی با رنگ قرمز و طرح هندوانه ویترین مغازه‌ها را پرکرده و چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند انگار چنین لباس‌هایی با تم یلدا نباشد طولانی‌ترین شب سال صبح نمی‌شود.

هندوانه‌هایی که به طور چشم نوازی کنده‌کاری شده و سبدهایی با میوه‌های فراوان تزئین می‌شوند همگی از برگزاری جشنی به قدمت چندهزارساله خبر می‌دهند.

در سال‌های اخیر، شبکه اجتماعی اینستاگرام نقش پررنگی در تغییر شکل برگزاری جشن یلدا ایفا کرده است. نقشی که بر پایه تصویر و نمایش بنا شده، به‌تدریج جشن یلدا را از یک دورهمی ساده و خانوادگی به صحنه‌ای برای نمایش تجملات و رقابت‌های ظاهری تبدیل کرده است.

هزینه سفره‌آرایی‌های تجملی و رنگین یلدا سر به‌فلک‌ کشیده، انتشار عکس‌ و ویدئو دکوراسیون‌های پرهزینه، ظروف خاص و میوه‌های گران‌قیمت، معیارهای تازه‌ای از یلدای ایده‌آل در ذهن کاربران است.

عکس‌های اینستایی

بسیاری از خانواده‌ها، به‌ویژه جوان‌ترها، ناخودآگاه خود را با این تصاویر مقایسه کرده و احساس می‌کنند برای دیده‌شدن یا عقب نماندن از دیگران باید همان سبک را تکرار کنند حتی اگر این کار فشار اقتصادی یا روانی به آن‌ها وارد کند.

افزایش فرهنگ دیده‌شدن و لایک گرفتن، چشم‌وهم‌چشمی را تشدید کرده است. گاهی هدف از برگزاری یلدا نه لذت‌بردن از کنار هم بودن، بلکه گرفتن عکس‌های اینستاگرامی و جلب‌توجه دیگران می‌شود.

در چنین فضایی، سادگی و اصالت این آئین کهن در حاشیه قرار می‌گیرد و افراد از کنار یکدیگر بودن لذتی نمی‌برند.

تبلیغات گسترده کسب‌وکارها در شبکه‌های اجتماعی نیز به افزایش تجملات شب یلدا دامن زده است. معرفی بسته‌های تجملی یلدایی، دکورهای آماده و خوراکی‌های خاص، میوه‌های گران‌قیمت خارج از فصل، دکوراسیون‌های پرهزینه این تصور را القا می‌کند که یک یلدای خوب حتماً باید پرهزینه و خاص باشد؛ درحالی‌که فلسفه این جشن همدلی و باهم‌بودن است و هیچ ارتباطی با مصرف‌گرایی افراطی ندارد.

آرامش روانی به همدیگر هدیه دهیم

این چشم‌وهم‌چشمی نه‌تنها فشار اقتصادی بر خانواده‌ها وارد می‌کند، بلکه آرامش روانی را نیز از خانواده‌ها می‌گیرد؛ چرا که برخی افراد خود را ناچار می‌بینند برای عقب نماندن از دیگران، هزینه‌هایی فراتر از توانشان انجام دهند.

واردکردن تجملات و صرف هزینه‌های گزاف این جشن سنتی را دستخوش تغییرات زیادی کرده است که این رفتارها در سنت پیشینیان ما دیده نمی‌شود.

شبی که هدف آن دیدار و خاطره‌گویی در کنار اقوام و آشنایان است. سال‌ها پیش که خانواده‌ها در کنار هم زندگی می‌کردند شب یلدا جشنی برای بگو و بخند خانوادگی بود به شکرانه یک دقیقه بیشتر کنار هم بودن.

آنها در اتاقی که به ” تنبی” یعنی اتاق مهمان مشهور بود دور هم جمع شده و بدون هیچ‌گونه تشریفات زاید با گفتن ” بایاتی” و شعرهای محلی، حافظ خوانی و گرفتن فال حافظ شبی به‌یادماندنی و خاطره‌انگیز را رقم می‌زدند طوری که اصالت آن چله گئجه سی‌های قشنگ نشان از پاکی،بی‌آلایشی و خالص‌بودن آن داشت و خاطرات آن سینه‌به‌سینه نقل محافل بود.

شبی ماندگار

شب یلدا اگر از آفت تجملات دور شود می‌تواند شبی ماندگار و به‌یادماندنی برای خانواده‌ها باشد. ممکن است در یک جمع چند خانواده حضور داشته باشند که بضاعت مالی یکسان نداشته باشند، برگزاری شب یلدا صرفاً باید به‌دور از تجملات و ساده برگزار شود تا لذت آن در خاطره‌ها ماندگار شود.

سفره ساده به صرف چند دانه انار

یلدا شبی برای زنده کردن سنت و آئین اصیل ایرانی خودمان برای دورهمی‌های

خانوادگی و تکریم بزرگان است. سعی کنیم بیشتر به فرهنگ، تاریخچه و ماهیت برگزاری جشن یلدا پرداخته و آن را برای نسل‌های جوان‌تر بازگو کنیم.

جشن یلدا که ریشه در فرهنگ کهن ایرانی دارد، در اصل نمادی از صمیمیت،دورهمی خانوادگی و قدردانی از لحظه‌های ساده زندگی است.

یک سفره ساده، چند دانه انار و هندوانه، و گفت‌وگویی صمیمی می‌تواند معنای واقعی یلدا را زنده کند. یلدا فرصتی است برای شنیدن قصه بزرگ‌ترها و نزدیک‌تر شدن دل‌ها، نه صحنه‌ای برای نمایش دارایی‌ها.

بازگشت به فلسفه اصلی یلدا یعنی قناعت، مهربانی و با هم‌ بودن، می‌تواند این جشن را دوباره به جایگاه واقعی‌اش برگرداند. اگر به‌جای چشم‌وهم‌چشمی، به حال خوب یکدیگر فکر کنیم، یلدا نه‌تنها شب طولانی‌تری نخواهد بود، بلکه به خاطره‌ای گرم و ماندگار در دل‌ها تبدیل می‌شود.