تبریز-پایگاه خبری بامدادفردا-ذوق مرگ می شویم که خانم مربی ما در رقابت های ملی دو مدال طلا از آن خود کرده ولی نمی دانستیم در کدام رشته ورزشی.
به گزارش پایگاه خبری بامدادفردا به نقل از خبرگزاری فارس ،معصومه درخشان: خانم مربی با یک بغل گل های زیبا و دو گردن آویز طلایی وارد باشگاه شد، جیع و داد و هورای ما شاگردان تازه وزشکار او به آسمان بلند شد. هر کدام از ما چنان ذوق کرده بودیم که دوست داشتیم زودتر به خانم مربی تبریک بگوییم. البته درگوشی بگویم هنوز نمی دانستیم این مدال های طلایی بابت چیه ولی همین که خانم مربی ما اینقدر پرانرژی و با روحیه بود خبر از یک موفقیت بزرگ داشت.
خانم مربی با همه شاگردانش گرم صحبت شد و به ابراز لطف و محبت آنها جواب می داد.خانم مربی این مدال ها را در کدام مسابقات گرفتید؟ خودتون چی حدس می زنید؟ مسابقات شنا : نه آمادگی جسمانی: نهورزش رزمی( کاراته، تکواندو): نهپیاده روی تند یا دو میدانی: نهورزش های باشگاهی: ایروبیک، پیلاتس، ایروفیت: نهولی یه کمی نزدیک شدید.کمی فکر می کنیم ولی دیگر حدس هایمان تمام می شود. خانم مربی که می بیند دیگر نمی دانیم چه ورزشی را نام ببریم می گوید” با افتخار در رقابت های قهرمانی کشور پاورلیفتینگ طلایی شدم”.به همدیگر نگاه می کنیم پاورلیفتینگ؟ در مورد این رشته ورزشی اطلاعات خاصی نداریم و خانم مربی خلاصه کرده و می گوید پاورلیفتینگ مجموع سه ورزش پرس سینه، اسکات و لیفت است.
قهرمان پاورلیفتینگ
حالا ذوق مرگ می شویم که خانم مربی ما در رقابت های ملی پاورلیفتینگ به عنوان بانوی قهرمان کشور دو مدال طلا از آن خود کرده است.همچنان حالمان خوب است. خانم مربی تذکر آیین نامه ای می دهد که در میان ذوق و شوقتان حواستان به ساعت هم باشد که وقت کلاس می گذرد. سوت آغاز کلاس ورزش زده می شود.بعد از یک ساعت ورزش کردن از خانم مربی درخواست می کنم یک ساعتی را برای یک گپ و گفت صمیمانه رسانه ای در نظر بگیرد.گفت و گوی ما با خانم سیده اشرف مهایی بانوی ورزشکار تبریزی که قهرمان رقابت های ملی پاورلیفتینگ کشور است لطف نگاه شما خوبان را می طلبد.
زندگی بی تحرک مرگ تدریجی
سیده اشرف مهایی وقتی می خواهد از تلاش های خود برای کسب مقام قهرمانی صحبت کند فلش بک می زند به گذشته به روزهایی که دختر جوانی بود و وقتی پای سفره عقد نشست و به همسر نظامی بله گفت بار و بندیل زندگی را بست و به اصفهان رفت.” در اصفهان که بودم همسرم به خاطر شغل نظامی که داشت به ماموریت می رفت و من بیشتر اوقات تنها بودم. دوست نداشتم زندگی یکنواخت و بی تحرکی داشته باشم، بی تحرکی برای انسان مرگ تدریجی است .برای همین دو سال بعد از اقامت در اصفهان فعالیت ورزشی خودم را از ورزش شنا و آمادگی جسمانی شروع کردمرفته رفته مهارت های ورزشی بیشتری کسب می کردم به طوری که چندین نوبت در مسابقات ورزشی ویژه همسران و فرزندان نیروی هوایی در رشته شنا رتبه اول را کسب کردم.بعد از آن رشته آمادگی جسمانی را هم به صورت حرفه ای ادامه دادم.
تا چشم بر هم زدیم پنج سال اقامت در اصفهان تمام شد و به تبریز آمدیم.البته نه اینکه اقامت دائم در تبریز داشته باشیم بلکه بعد از پنج سال باید دوباره به اصفهان بر می گشتیم.در این فاصله پسرم در سال ۱۳۷۰ به دنیا آمد و من علاوه بر نقش همسری و فعالیت های ورزشی نقش مادری هم داشتم.در ۱۳۷۷ نیز دخترم به دنیا آمد.همان سال پسرم کلاس اول دبستان را تمام کرده بود در آن روزها من بیشتر ورزشم را بعد از ظهرها انجام می دادم چون همسرم کنار فرزندانم بودبیشتر صبحها به درس و مدرسه پسرم رسیدگی می کردم.همیشه سعی می کردم برای خانواده ام کم نگذارم و همین موضوع باعث شد همسر و پسرم مرا همراهی می کردند.
وقتی ازدواج کردم نتوانستم دوران تحصیل دبیرستان را تمام کنم وقتی پسرم به مدرسه می رفت من هم ثبت نام کرده و دبیرستان را تمام کرده و سپس تحصیلاتم را در رشته طراحی و دوخت در دانشگاه علمی و کاربردی ادامه دادم.ولی علاقه بسیار زیادم به ورزش مرا از ادامه فعالیت در زمینه طراحی و دوخت منصرف کرد و باز هم سراغ ورزش رفتم البته این بار خیلی حرفه ای تر.این بار سراغ مربیگری رفتم.مربیگری شنا و آمادگی جسمانی، مربیگری در ورزش های عمومی، پرورش اندام، فیتنس فیزیکال، ایروبیک، مربیگری بازی های کودکان و ” برای تونیک” ( بازی های خلاقیتی برای بیماران خاص) ، مربیگری فانکشنال فیتنس، مربیگری cx شکم وپهلو، مربیگری پلاتس سطح یک و سطح دو. مربیگری حرکات اصلاحی و ورزش روزانه.و اکنون مربی هیات ورزش های همگانی تبریز هستم.یکی دیگر از مدارک مربیگری این بانوی ورزشکار دریافت مربیگری پیاده روی در تبریز است که می گوید” یکی از ورزش هایی که برای سلامتی خیلی مهم است پیاده روی است که به ابزار و تجهیزات خاصی هم نیاز ندارد.
۶۰۰ هزار گام در ماه
من به عنوان اولین مربی موفق شدم با ۶۰۰ هزار گام در ماه ( طبق شمارش اپلیکیشن) کارت مربیگری پیاده روی دریافت کنم و سه سال هم برای خانم ها همایش پیاده روی برگزار کردم. خب خانم مربی هنوز از پاورلیفتینگ صحبت نکردید سرو کله این ورزش کی و چطوری در زندگی شما پیدا شد؟ خانم مربی می خندد و می گوید” پاورلیفتینگ یک ورزش قدرتی است و من یک روز در میان سه ساعت برای این ورزش تمرین می کنم.پاورلیفتینگ شامل سه ورزش پرس سینه، اسکات با وزنه و لیفت است و من در خردادماه در بخش تک لیفت با ابزار و بدون ابزار در رقابت های قهرمانی کشور در همدان رتبه اول و مدال طلا کسب کردم.رتبه دوم این رقابت ها هم به بانوی ورزشکاری از شهرستان اسکو رسید.البته در مسابقات پاورلیفتینگ هر بخش جداگانه برگزار می شود.
خانواده ورزشکار
داشتن پدر و دو برادر ورزشکار که در سطح قهرمان کشوری و بین المللی در پاورلیفتینگ کار می کنند در علاقه مندی و گرایش من به پاورلیفتینگ تاثیر زیادی داشت و من از دوسال پیش به صورت حرفه ای در این رشته ورزشی فعال هستم و قبل از آن هم بدن سازی کار می کردم.باید اشاره کنم مسابقات پاورلیفتینگ دو سال است که از طرف فدراسیون برای بانوان برگزار می شود و امسال هم هشت نفر از بانوان ورزشکار آذربایجان شرقی در این رقابت ها که در همدان بود شرکت کرده بودند.خانم مهایی در مورد مقدمات انتخاب به رقابت های ملی ادامه داد: در ابتدا این مسابقات بین بانوان ورزشکار در باشگاه برگزار می شود. سپس منتخبین رقابت های باشگاهی از طرف فدراسیون تست گرفته شده و منتخبین جدید به رقابت های ملی معرفی می شوند.
۵۰ سالگی زمان رخوت و بیماری نیست
این بانوی ورزشکار قهرمان تبریزی که ۵۰ بهار زندگیش را سپری کرده با افتخار از قدرتمندی بانوان صحبت می کند.او از اینکه ثابت کرده بانوان می توانند هم مادر باشند و هم همسر و هم اینکه در جامعه برای تربیت انسان ها تلاش کرده و موفق شوند و در رشته های مختلف قهرمان شوند خوشحال است.” وقتی به عنوان یک زن در جایگاه اول ایستاده و مدال طلا گرفتم آن لحظه به قدرتمندی بانوان کشورم فکر می کردم. به اینکه دستان قدرتمند بانوان هر کاری را ممکن می کنند. من به همه بانوان می گویم من در ۵۰ سالگی قهرمان کشور شدم، ۵۰ سالگی سال غم و غصه خوردن، افسردگی، بی تحرکی ، خانه نشینی و تنها ماندن نیست.
شما خانم ها وقتی از نظر روحی و جسمی سالم باشید خانواده سالمی دارید و وقتی خانواده سالم باشد جامعه سالم و سلامتی خود را پیدا می کند. برعکس این حرف نیز صادق است وقتی یک زن مریض می شود کل خانواده بهم می ریزد و کسالت و رخوت همه خانواده را درگیر می کند.در کلاس های ورزشی بسیاری از خانم ها را دیدم که از نظر روحی و عاطفی مشکل داشتند ولی با ورزش های سبک روزانه و دیدار با خانم های همسن و سال خود روابط اجتماعی خوبی پیدا کرده و از افسردگی که پیدا کرده بودند نجات یافته اند.آرزو دارم تمام فرزندان با استعداد کشورم که امکانات ندارند ونمی تواند در ورزش و استعداد هاشون پیشرفت کنند به آرزوشون برسند پیروزی در سکوی قهرمانی باایستند تمام زنان و دختران با تلاششون همیشه هم قهرمان در خانواده وهم در حوزه علمی فرهنگی و ورزشی باشند.خانم مهایی اگر برای رقابت های بین اللملی دعوت شوید شرکت می کنید؟ حتما شرکت می کنم واین موقعیت را از دست نمی دهم.
برای ورزش بانوان سرمایه گذاری کنید
این بانوی توانمند تبریزی با ۳۰ سال سابقه تجربه ورزشی راهکار پیشگیری از بسیاری از بیماری ها را فعالیت بدنی و ورزش اعلام می کند و در عین حال از بی توجهی و کم توجهی مسئولان به ورزش بانوان گلایه مند است.وی اضافه می کند: سرانه ورزش بانوان در کلانشهر تبریز خیلی کم است. در سطح شهر باشگاه های ورزشی برای بانوان وجود ندارد که به صورت رایگان بوده یا هزینه کمتری داشته باشد. مطمئن باشید اگر برای ورزش بانوان سرمایه گذاری کنید بسیاری از آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی کاهش پیدا می کند.
لینک کوتاه :
https://bamdadfarda.ir/?p=22987
